In een geloofsgesprek spelen psychologische redenen ook een – vaak nogal grote – rol. Met psychologische redenen bedoel ik redenen om wel of niet in God te willen geloven. Om erachter te komen of zulke psychologische redenen een rol spelen bij je gesprekspartner, kun je de volgende vraag stellen: ‘Als je tot de conclusie zou komen dat het christelijk geloof eigenlijk hele goede papieren heeft, zou je dan christen worden?’ Veel mensen zullen deze vraag met ‘nee’ beantwoorden. Waarom? Omdat veel mensen simpelweg niet in God willen geloven, hoe overtuigend de argumenten voor het bestaan van God, voor de opstanding van Jezus, voor de betrouwbaarheid van de Bijbel ook zijn. Waarom willen veel mensen niet in God geloven? Bijvoorbeeld omdat men niet zit te wachten op Iemand aan wie men verantwoording schuldig is.  

Dat iemand niet in God wil geloven, heeft vaak te maken met het beeld dat deze persoon van God heeft. Volgens mij is hier een grote taak voor ons weggelegd. Er zijn heel veel misverstanden over God. Men zegt van alles over Hem, zonder Hem te kennen. Als mensen zeggen dat ze niet zitten te wachten op een God die zegt wat we wel en niet mogen doen, dan kunnen wij ze natuurlijk helpen om in te gaan zien dat dat lang niet het enige is wat er over God te zeggen valt: God is ook een God die ons bijstaat, die ons draagt, die ons in staat stelt om elkaar lief te hebben, God is een God die ons wil opnemen in Zijn gezin, die voor ons wil zorgen. Maar inderdaad: God is ook een God die een oordeel uitspreekt over onze daden. God is onze Schepper en Hij heeft ons met een doel geschapen. Doen wij de dingen die overeenstemmen met Zijn wil? God vindt iets van wat wij doen en daarom heeft wat wij doen consequenties.  

Dat God iets vindt van wat wij doen en daar een oordeel aan verbindt, dat kan een reden zijn om niet in God te willen geloven. Maar er zijn evengoed redenen om wel in God te willen geloven. Een belangrijke reden voor mij persoonlijk om te willen geloven dat God bestaat, dat is dat ik niet wil leven zonder zekerheid en zonder hoop, en volgens mij is echte zekerheid en echte hoop uiteindelijk alleen bij God te vinden. 

Het is belangrijk om over deze psychologische redenen eerlijk te zijn met degene met wie je in gesprek bent. Om vervolgens ook te kunnen concluderen: blijkbaar is dat dus niet de centrale vraag, of je wilt dat God bestaat of niet. Er zijn redenen om het wel te willen en redenen om het niet te willen. De centrale vraag is: hebben we redenen om te geloven dat God simpelweg bestaat, of we het nu willen of niet? Als jullie allebei tot de conclusie komen dat dat de vraag is waar je het met elkaar over moet hebben, dan ben je al een heel eind op weg!