‘Hey, wij zijn betrokken bij StudentLife en gaan graag met studenten in gesprek over geloof en zingeving. We hebben een paar vragen meegenomen. Heb je zin en tijd om een kort gesprek met ons hierover te hebben?’ Bij de artistiek opgemaakte studente ontsnapt een ‘oh my gosh’, maar daarna nodigt ze ons direct uit om bij haar te komen zitten. Ze blijkt uit Spanje te komen en woont sinds kort in Groningen. We hebben het over haar studie, haar te kleine fiets en haar kijk op God. ‘Eerlijk gezegd hoop ik wel dat God bestaat, dat er leven na dit leven is. Maar ik geloof niet dat het zo is; ik geloof dat het leven bij de dood gewoon ophoudt.’ Opvallend; de Friese studente die we hiervoor spraken, gaf bijna exact hetzelfde antwoord.  

In het nagesprek met de StudentLifers herinner ik mij deze woorden van Paulus uit Romeinen 1: ‘God is wel onzichtbaar, maar uit alles wat Hij geschapen heeft, blijken zijn eeuwige kracht en goddelijkheid.’ Zou dit de ingeschapen Godskennis zijn, waar vroeger in mijn kerk over werd gesproken? Welke woorden we er ook aan hangen, ik geloof dat deze studentes hopen dat God er is, omdat Hij dat verlangen in de mens heeft gelegd. In hun geval hebben ze alleen geen idee hoe dat mogelijk is en waar ze moeten beginnen om achter de waarheid te komen.